Πάτρικ ΡΟΥΔΑΝΤ
Εγκάρσιο φλάουτο(S) κ.λπ.
(JS)
Από τη Μουσική του Μπαχ από την οποία διατηρούν τη μελωδική τελειότητα, τον λυρισμό, την αρμονική ισορροπία και την πολυφωνία, μια μόνιμη αναζήτηση τελειότητας, σύνθεση κλασικής μουσικής και τζαζ, μίξη swing, αντίστιξης και μπλουζ, υπήρχε μόνο ένα βήμα!
«…μια βολική τζαζ, ελαφριά σαν εξαιρετική σαμπάνια, με λεπτές φυσαλίδες, που σου δίνει την ψευδαίσθηση της έλλειψης βαρύτητας. Οι πέντε συνεργοί τραγουδούν μια λεπτή, χαλαρή τζαζ που σου δίνει ελάχιστες πιθανότητες να φύγεις αγχωμένος από τη συναυλία...»
Τζόναθαν ΚΑΡΕΤ
Πιάνο
Πάτρικ ΡΟΥΔΑΝΤ
Εγκάρσιοι αυλοί
Σάμη ΦΟΥΚΑΝΗ
Μπάσσο
Hein de JONG
Βιμπράφωνο
Christophe DRIGON
Μπαταρία
Hein de JONG, Vibraphone, διασκευές
Φωτογραφία Martin De Haan
.jpg)
Φωτογραφία Martin de Haan
Ευχαριστώ την Béatrice CANTONI για αυτήν την πολύ ποιητική μαρτυρία...
Καλή χάρη
Τέταρτη συναυλία του Φεστιβάλ Πεντηκοστής που διοργάνωσε ο σύλλογος Ex Cathedra στην επισκοπή του Autun το πρωί της 21ης Μαΐου: διασταύρωση τζαζ και Μπαχ στην εσωτερική αυλή. Ωραίο αεράκι. Γλυκά του τόπου, της εποχής. Λουλούδια με τέλεια ρουστίκ πάρτι. Βιρτουόζοι μουσικοί από το γκρουπ κρουστών του Hein de Jong και ένας φλαουτίστας... να πούμε «άγριοι» σε τέτοιο μέρος;
Τελικά τι είναι όλα αυτά; Είναι έπαινος. Το αεράκι περνά απαλά. Ο φλαουτίστας διαλέγει το μικρότερο από τα φλάουτα του. Οι λεπίδες του γρασιδιού είναι ενωμένοι. Εξάλλου, λέει ένας ποιητής, «οι λεπίδες του χόρτου περνούν τον χρόνο τους κάνοντας αυτό: χορεύοντας με την παραμικρή πρόφαση και ευχαριστώντας για τις χάρες που λαμβάνει κάθε μέρα. »
Ας αφήσουμε την τελευταία λέξη στον Άγιο Φραγκίσκο ντε Σάλες: «Η Εκκλησία είναι ένας πολύχρωμος κήπος με άπειρα λουλούδια. »
Béatrice Cantoni
Ο Patrick Rudant, στη μέση των τραβέρσο φλάουτων του, πετάει στους χορούς του Μπαχ.
Η χάρη της στιγμής. Όλα είναι καλή χάρη, αυτή του επισκόπου υπεύθυνου του χώρου που επέτρεψε αυτή τη φαντασίωση, αυτή των αποτελεσματικών και προσεκτικών διοργανωτών, αυτή των χαλαρών ακροατών, αυτή των εορταζόμενων μουσικών...
Μικρά ροζ λουλούδια υψώνονται σε ένα ρυθμικό σπρέι. Λέγονται Η απόγνωση του ζωγράφου; Θα τους ονομάσουμε «Η χαρά του μουσικού». » Ο ελαφρύς άνεμος τους κινεί. Συνεργάτης: μια μεγάλη παπαρούνα της οποίας κάθε πέταλο κουνιέται με σίγουρη αδελφότητα. Υπεραφθονία αυτής της εύθραυστης ζωής.
